«Όσα δεν φτάνει η αλεπού, τα κάνει κρεμαστάρια» έλεγε μια
παροιμία στο χωριό μου.
Κάποτε τους έβλεπες με ένα κομπολόι στο χέρι να «μοστράρουν»
το μουστάκι τους, όπως στις ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Με
κρυμμένη την κουμπούρα κάτω από το σακάκι. Τώρα, θα τους δεις να γυαλίζουν την
μηχανή τους, να επιδεικνύουν το νέο i-phone τους, το οποίο ενίοτε αποκαλείται και άι φόνι. Μεγάλη η χάρη
του!
Θα φοράνε ρούχα της τελευταίας λέξης της μόδας και θα
κυκλοφορούν ανάμεσά μας σαν βασιλιάδες, κάνοντας τα πάντα για να φανούν
ισχυρότεροι. Τα πάντα. Αυτή η εμμονή τους κυριεύει και τους διαλύει.
Το βασικό χαρακτηριστικό τους είναι ότι αν είσαι
διαφορετικός, θα πέσουν να σε «φάνε». Λειτουργούν σαν αγέλη γιατί μόνοι τους
δεν μπορούν να σε αντιμετωπίσουν. Ουσιαστικά είσαι πιο δυνατός, αλλά δεν
μπορούν να το αποδεχτούν. Βγάζουν τα νύχια και τα δόντια τους. Γρυλίζουν…
Θα στρέψουν όλο τον
κόσμο εναντίον σου μέχρι να γίνεις κι εσύ ένας από αυτούς και να απορροφήσεις
τον κομπλεξισμό τους.
Το «σαβουάρ βιβρ» τους είναι οι κανόνες της ζούγκλας, τους
οποίους ακολουθούν ανελλιπώς. Το μεγαλύτερο τρώει το μικρότερο, ο βασιλιάς της
ζούγκλας, ο Μόγλης, η τσίτα. Δεν έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους, αλλά με ζώα.
Αν και τα ζώα δεν φέρονται έτσι.
Αυτοί είναι οι «ψευτόμαγκες» που αύριο θα μιλήσουν αν όχι σε
σένα, στο παιδί σου. Θα προσπαθήσουν να το κάνουν να αισθανθεί αδύναμο και
ψυχολογικά θα το τσακίσουν.
Κι εσύ θα κάθεσαι να βλέπεις τηλεόραση και θα κοιμάσαι «τον
ύπνο του δικαίου»…
Κι εσύ θα κάθεσαι απλά και θα κοιτάς…
Κοκκινάκη Αθανασία - Υπατία
(Νάνσυ)
