Ο έρωτάς μου δεν έχει μάτια.
Είναι αβοήθητος κάπου μέσα στο μετρό,
Περιμένει καρτερικά να έρθουν να τον πάρουν.
Φοράει τα μαύρα του γυαλιά
Και κρατάει ένα γυαλιστερό μπαστούνι…
Στο άκουσμα της στάσης απλώνει το μπαστούνι του,
Ψηλαφώντας το πάτωμα…
Ο έρωτάς μου…
Ένα μελαψό αγόρι, δίχως μάτια…
Δεν μπορεί να ανέβει τις σκάλες, χρειάζεται βοήθεια.
Ο έρωτάς μου δεν έχει μάτια
Και φοράει ένα ζευγάρι μαύρα γυαλιά…
Δεν του μίλησα από φόβο,
Μήπως τον τρομάξω…
Έχει συνηθίσει στο σκοτάδι…
Αθανασία - Υπατία Κοκκινάκη
(Νάνσυ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου