ΜΑΤ απέναντι στην δημιουργικότητα!

  Χτες το βράδυ, εγώ και ένας φίλος μου ήμασταν στα κτήρια της ΕΡΤ για την προβολή της ρουμανικής ταινίας “Nunta Muta” («Σιωπηλός Γάμος»). Η ταινία ήταν καταπληκτική! Το συνεργείο, από απολυμένους εργαζόμενους της ΕΡΤ, εκμεταλλευόταν δημιουργικά τους χώρους των κτηρίων της. Η εικόνα που συναντήσαμε εγώ κι ο φίλος μου  πλησίαζε αρκετά σε οικογενειακή ατμόσφαιρα μεταξύ των εργαζομένων. Μας έδωσαν φωτοτυπίες του προγράμματος των μικρών «εκδηλώσεων» τους και μας ενημέρωσαν.         

  Έπειτα, κανονίσαμε για μια ξενάγηση στο ιστορικό κτήριο της. Κατάφερα, μόνο, να φωτογραφίσω δύο απ’ τα αντίκες -ραδιόφωνα του σταθμού. Όσο περπατούσαμε στο κτήριο, μεγάλο δέος με κατέκλυζε κοιτώντας φωτογραφίες μεγάλων προσωπικοτήτων που κοσμούν τους τοίχους και τις πόρτες. Προσωπικότητες που επηρέασαν τον κινηματογραφικό κόσμο, την μουσική και όχι μόνο….

   Σήμερα το πρωί, έμαθα ότι τα ΜΑΤ εισέβαλαν στα κτήρια της ΕΡΤ κατά τις πέντε και τα εκκένωσαν. Τραγικό…. σκέφτηκα… εσείς τι πιστεύετε; Πολλοί από εμάς φοβούνται να εκφέρουν άποψη, σαν τα μικρά παιδιά που φοβούνται μην πουν κάτι κακό και θα τα μαλώσουν. Ομολογώ ότι προσωπικά δεν έχω κομματικοποιηθεί και δεν θα κομματικοποιηθώ, δεν έχω συμφέροντα που τα γράφω αυτά. Απλά απορώ με αυτά που συμβαίνουν και τα βλέπω … και ρωτάω… μήπως θα έπρεπε όλοι να αρχίσουμε να απορούμε; Να κάνουμε ερωτήσεις στον εαυτό μας; Γιατί τις φοβόμαστε τις ερωτήσεις;

  Οι απαντήσεις είναι πιο δύσκολες απ’ τις ερωτήσεις…. Αλλά για να δοθούν, πρέπει να γίνει μια αρχή… να γίνουν κάποιες ερωτήσεις….

Κοκκινάκη Αθανασία-Υπατία
(Νάνσυ)